ارزیابی تکوینی دستیاران تخصصی از دیدگاه دستیاران و استادان آن‌ها

  زمینه و هدف : آزمون تکوینی در طول دوره آموزشی، یعنی زمانی که هنوز فعالیت آموزشی مدرس در جریان است و با هدف شناسایی نقاط ضعف و قوت فراگیران و هدایت آن‌ها صورت می‌گیرد. هدف از انجام این پژوهش، تعیین ارزیابی تکوینی دستیاران تخصصی از دیدگاه دستیاران و استادان آن‌ها بود.   روش کار: مطالعه حاضر، مقطعی بود. با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای و با توجه به تیپ دانشگاه و موقعیت جغرافیایی، هفت دانشگاه انتخاب شدند. با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی ساده، 98 دستیار و 12 نفر از استادان، وارد مطالعه شدند. جهت گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه محقق ساخته و فرم مصاحبه استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی، تجزیه و تحلیل شدند.   یافته‌ها: از دیدگاه دستیاران، در حیطه‌های شش‌گانه ارزیابی تکوینی، نحوه گرفتن شرح حال بیمار، چک کردن حضور فیزیکی دستیاران در کشیک‌ها، تحلیل بالینی و حضور به موقع بر بالین بیمار، به ترتیب بیشترین گزینه‌های مورد ارزیابی بودند و از دیدگاه استادان، نحوه گرفتن شرح حال، چک کردن حضور فیزیکی دستیاران در کشیک‌ها، بررسی روش‌های تشخیص بیمار و انجام دقیق و کامل معاینات، به ترتیب بیشترین گزینه‌های مورد ارزیابی بودند. در مورد حضور به موقع بر بالین بیمار، رعایت هزینه اثربخشی در درمان و حیطه مراقبت از بیمار، تفاوت معنی‌داری میان دانشگاه‌های مورد مطالعه وجود داشت. نتیجه‌گیری: شایسته است با نظارت مسؤولین مربوط بر اجرای روش‌های فعلی، از آن‌ها حداکثر بهره‌مندی صورت پذیرد و تنها به ارزیابی مواردی مانند حضور فیزیکی دستیاران بسنده نکنند و رعایت حفظ اسرار بیمار و یا تعهدات اخلاقی آن‌ها نیز مورد توجه قرار گیرد.